Op een zondag om 6u15 opstaan, er zijn weinig redenen om dat te doen. Op 13 mei was de “goede” reden nog eens een marathon lopen. Nochtans had ik dit punt van mijn bucket-list al drie jaar geleden afgevinkt.
Aangekomen in Visé, moest ik nog eerst mijn loopnummer gaan ophalen. Tijdens de wandeling naar het secretariaat klonk Huey Lewis and the News door de luidsprekers. Geen slecht begin! De start van de marathon was perfect om 9u05 en na een plaatselijk rondje ging het richting Maastricht. Tijdens de voorbereidende trainingen was me al wel duidelijk geworden dat mijn tempo hoger lag dan in het verleden, maar de grote vraag was hoe lang ik het zou volhouden. Trouwens een wijs man had me al gewaarschuwd: “Records lopen op training of op de langere duurlopen zijn van weinig betekenis”.
Eenmaal de Maas overgestoken viel de massa al heel snel uit elkaar en na een 10-tal kilometer liep ik alleen. Het eerste deel van het parcours volgde voor een groot deel de oevers van de Maas. Het asfalt varieerde van smalle fietspaadjes door het groen tot gewone wegen langs industrie. Gelukkig veelal van het eerste en heel zelden van het laatste. Net voor Maastricht vond ik even aansluiting met het groepje dat 3u15 op het oog had. De doortocht door Maastricht was kort: het centrum werd immers niet aangedaan. Enkel de Helpoort en het Bonnefantenmuseum werden gepasseerd.
Na Maastricht kwam de Maas niet meer in beeld en het groepje van 3u15 had blijkbaar ook genoeg van mij. Voor het vervolg liep ik dus weer alleen. Op zich niet zo erg want al bij al stonden er op verschillende plaatsen wel toeschouwers die me een figuurlijk duwtje in de rug gaven. Wat zeker geen kwaad kon want de laatste 10 kilometers waren licht hellend en dat heb ik wel wat gevoeld. Ondanks dat ik in het algemeen eindklassement wel enkele plaatsen heb gewonnen naargelang de kilometers passeerden, werd ik de laatste kilometers herhaaldelijk voorbij gestoken aan toch wel stevige tempo’s. Het laatste deel van het parcours viel namelijk samen met dat van de halve marathon, die 2 uur later gestart was. De top 10 hiervan heb ik zien voorbij vliegen.
De laatste 500 meter was bergaf en de pijp was nog niet uit: een ideale combinatie om te versnellen en te finishen na 3u16min33sec. Opdracht volbracht: de man met de hamer voor gebleven!
Daarna nog snel naar de wagen om geld te halen om bij de plaatselijke bakker een taart te gaan kopen. Want veel belangrijker dan die marathon: het was Moederdag
(met dank aan schrijver/marathonien Joeri – en petje af..)